Η εισήγηση που δεν έγινε

Τι περιείχε η πρόταση Ταγκαλή και γιατί δεν κατατέθηκε στο δημοτικό συμβούλιο

Του Ηλία Τσίγκα

Η επιμονή του εκπροσώπου των περιοίκων Στέλιου Σχοινά στην κατεύθυνση της μήνυσης εναντίον της οικογένειας Παπαθανασίου, του πραγματογνώμονα του 2013 και κατά παντός υπευθύνου από την πλευρά του Δήμου Δελφών και της Περιφέρειας για όσα αμελήθηκε να γίνουν στην υπόθεση ήταν η αιτία να μην καταθέσει την εισήγηση που είχε προετοιμάσει ο Παναγιώτης Ταγκαλής στη χθεσινή συζήτηση για το ζήτημα της πλατείας Θεάτρου.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του  fokidanews, η δημοτική Αρχή, ως επισπεύδουσα την πράξη αναλογισμού, είχε την πρόθεση να διερευνηθεί νομικά η εκδοχή να πληρώσει ο Δήμος Δελφών και το χρέος των περιοίκων, κάτι που είναι ιδιαίτερα πιθανό να είναι εφικτό από νομικής άποψης. Ταυτόχρονα, το ίδιο εφικτό έχει διαφανεί πως είναι ένας διακανονισμός με την πλευρά Παπαθανασίου. 

Το περιεχόμενο αυτού του συμβιβασμού θα ήταν αφ ενός να γίνει ένα κούρεμα του συνολικού χρέους, οπότε από τα 2,5 περίπου εκ. Ευρώ αυτό να πέσει στο 1,5 περίπου, αφ ετέρου να δοθεί μια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής στα τέσσερα χρόνια, προκειμένου ο Δήμος να αποφύγει την ασύντακτη χρεοκοπία και να μπορέσει να διευθετήσει σε βιώσιμη βάση τα οικονομικά του.

Αυτή ήταν εν πολλοίς η εισήγηση Ταγκαλή που δεν διατυπώθηκε όμως για τους λόγους που προαναφέραμε για την υπόθεση του κορυφαίου αυτού θέματος για το Δήμο Δελφών. Από αυτή συμπεραίνεται πως η επιλογή της δημοτικής Αρχής κινείται στην κατεύθυνση ενός ρεαλιστικού συμβιβασμου με την πλευρά των αντιδίκων, τη στιγμή που από νομικής πλευράς τα πάντα είναι τετελεσμένα, όπως σημείωσε και ο Δήμαρχος Δελφών στη χθεσινή συνεδρίαση. 

Έχοντας η δημοτική Αρχή ως δεδομένο ότι η ανατροπή με νομικά μέσα της υπόθεσης μοιάζει περίπου απραγματοποίητη, αποφασίζει να επιλέξει την οδό του μέγιστου δυνατού περιορισμού της ζημίας για τα δημοτικά ταμεία. Ζημία στην οποία θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να υπολογίζεται και το ποσό οφειλής των περιοίκων, καθώς αν ο Δήμος το αρνείτο, θα διεκδικούταν δικαστικά από τους παρόδιους ιδιοκτήτες, οι οποίοι από την πλευρά τους θα κέρδιζαν κατά πάσα πιθανότητα την υπόθεση και ούτως ή άλλως ο Δήμος θα επιβαρυνόταν και με αυτή την οφειλή.

Παράλληλα, και η διεκδίκηση της πράξης αναλογισμού του 1995 δεν έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό προς τα δημοτικά συμφέροντα, καθώς και χρονοβόρα θα ήταν από νομικής πλευράς αλλά και το υποθετικό όφελος στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν θα ήταν τέτοιο που θα άλλαζε δραματικά προς το καλύτερο τα πράγματα.

Η επιλογή αυτή, παρόλο που δεν προτάθηκε στη συνεδρίαση, το πλέον πιθανό είναι να αποτελέσει εκείνη που θα προκριθεί τελικά.

Αν και σε πρώτη φάση, όπως αποφασίσθηκε χθες από το δημοτικό συμβούλιο, θα διερευνηθεί  νομικά από το δικηγόρο των περιοίκων κι εκείνους του δήμου το κατά πόσο είναι λυσιτελές και εφικτό να προκύψει κάτι θετικό από τη μήνυση κατά οικογένειας Παπαθανασίου-πραγματογνώμονα και κατά κάθε υπευθύνου πρώην αυτοδιοκητικού και στελεχών της πολεοδομίας, εν τούτοις το γεγονός της παραγραφής διοικητικών και ποινικών ευθυνών που επιφέρει η παρέλευση της εικοσαετίας από το 1995, η θετική στάση, σύμφωνα με τις πληροφορίες του fokidanews, πολλών περιοίκων με την άποψη-εισήγηση Ταγκαλή, αλλά και το γεγονός ότι η πρόθεση κατάθεσης μηνύσεων κατά της οικογένειας Παπαθανασίου ακυρώνει εν τη γενέσει της το συμβιβασμό που πια προκρίνουν και πολλοί περίοικοι, δείχνει να οδηγεί τα πράγματα στην υιοθέτηση του συμβιβασμού αυτού.