Το Λιδορίκι και το Μαλανδρίνο (Δωρίδα) στα χρόνια του Καποδίστρια

Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου για την οκταετία της Επανάστασης του 1821 στις επαρχίες Λιδορικίου και Μαλανδρίνου (Δωρίδας) και η προσπάθεια για την ιστορία της περιοχής συνεχίζεται με την εξέταση της καποδιστριακής περιόδου 1828-1832. Με ιδιαίτερη χαρά λοιπόν σας ενημερώνω για την έκδοση και την κυκλοφορία του νέου βιβλίου, Το Λιδορίκι και το Μαλανδρίνο (Δωρίδα) στα χρόνια του Καποδίστρια.

Το παρόν βιβλίο είναι μια συνέχεια του προηγούμενου αλλά το εισαγωγικό του κεφάλαιο συνδέει τις δυο περιόδους έτσι ώστε να μην είναι προϋπόθεση για την κατανόησή του η ανάγνωση του πρώτου.

Το διάστημα ανάμεσα στις δυο αναφερόμενες εργασίες βρέθηκε ένα επιπλέον αρχείο, αυτό του Αναστασίου Λοιδωρίκη με πενήντα περίπου έγγραφα, το οποίο έδωσε κάποια νέα στοιχεία και κυρίως πληροφόρησε για την μεγαλύτερη από ότι εκτιμούσαμε οικονομική και πολιτική ισχύ της οικογένειας Λοιδωρίκη.

Λόγω του όγκου του το βιβλίο οργανώθηκε σε αρκετά κεφάλαια ώστε να διευκολύνεται η ανάγνωσή του· το πρώτο κεφάλαιο πραγματεύεται την εκστρατεία της απελευθέρωσης από τους Οθωμανούς και αναδεικνύει δυο σημαντικές για την περιοχή επετείους: την 27η Αυγούστου του 1828, όταν έφυγαν δια παντός οι Τούρκοι από το Λιδορίκι και την 22α Οκτωβρίου του ίδιου έτους, ημέρα κατά την οποία εξοντώθηκαν στο ρέμα της Βαρνάκοβας οι εχθροί και δεν ξαναγύρισαν στο Λιδορίκι, το Μαλανδρίνο και τα Κράβαρα.

Για να γίνει καλύτερη η διαχείριση του μεγάλου όγκου των πληροφοριών ο τόμος διαιρέθηκε ουσιαστικά σε δυο βιβλία με το δεύτερο να εξετάζει τους δεκαέξι σχεδόν δραματικούς μήνες μετά την δολοφονία του κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια. Η φορολόγηση των επαρχιών για μεν το 1828 και το 1829, ως προβληματικές και μη αυτοτελείς διαδικασίες, περιγράφονται ως λειτουργίες της διοίκησης στο σχετικό κεφάλαιο, για δε το 1830 και το 1831 εξετάζονται στο κεφάλαιο της Οικονομίας· για τον ίδιο λόγο η φορολογία του 1832 περιγράφεται στο κεφάλαιο της «Αναρχίας».

Η έκδοση του βιβλίου υποστηρίχθηκε από τον Δήμο Δωρίδος και προλογίζεται από τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης Χρήστο Λούκο· αποτελείται δε από 470 σελίδες με ευρετήριο των οικισμών της επαρχίας και τον χάρτη, καθώς και την αντιστοίχιση των παλαιών και των νέων ονομάτων.

Αγαπητοί φίλοι. Σας είναι ίσως γνωστό ότι τα δυο, τρία τελευταία χρόνια έκλεισαν και τα τελευταία βιβλιοπωλεία στο Λιδορίκι, το Ευπάλιο και την Ερατεινή και απομένουν έτσι ως σημεία διακίνησης ενός βιβλίου τα βιβλιοπωλεία της Ναυπάκτου, της Άμφισσας και της Ιτέας. Θα γίνει ωστόσο προσπάθεια να διακινηθεί και από κάποια άλλα εμπορικά καταστήματα των οικισμών της επαρχίας. Παρακαλείστε έτσι να ενημερώσετε τα μέλη σας για την έκδοση του εν λόγω βιβλίου και να συμβάλετε –στα πλαίσια των δραστηριοτήτων σας- στην διακίνησή του.

Με τιμή

Ανδρέας Κυτέας

Ποτιδάνεια, τηλ.: 6983714258, [email protected]

Οι επαρχίες του Λιδορικίου και του Μαλανδρίνου (Δωρίδας) λόγω κυρίως της θέσης τους ήταν από τον Αύγουστο του 1828 οι πρώτες οριστικά ελεύθερες επαρχίες της Ρούμελης.

 Τα χρόνια που ακολούθησαν, τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης του Ιωάννη Καποδίστρια, μόνο ομαλά και ήσυχα δεν ήταν· η περίοδος της νέας κατοχής 1826-1828 και ο διχασμός που επέφερε είχε αφήσει ανοικτές πληγές και δυσεπίλυτες εκκρεμότητες.

Έως την απελευθέρωση της Ναυπάκτου, τον Απρίλιο του 1829, η ευρύτερη περιοχή ήταν ένα στρατόπεδο, η συντήρηση του οποίου σε συνδυασμό με την ληστεία γονάτισαν ξανά τις επαρχίες. Μπόρεσαν παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποί τους και γύρισαν σιγά – σιγά στα χωράφια και τις στάνες· άρχισαν να αναστηλώνουν τα σπίτια, δημιούργησαν λίγα σχολεία, προσπάθησαν να κτίσουν με σχέδια πόλης, συντήρησαν τις εκκλησίες τους κι είδαν οικοδομημένο το νέο καθολικό στην Βαρνάκοβα. Πήραν, έστω και για λίγο, μια μικρή γεύση από το βασικό πρόταγμα της Επανάστασης, «ένα ελεύθερο, ανεξάρτητο, μοντέρνο ελληνικό κράτος».

Ήρθε ωστόσο μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη ένας πολύ καταστροφικός εμφύλιος που έκανε τους ανθρώπους της περιοχής να πάρουν και πάλι το τουφέκι· και για δεκαέξι σχεδόν μήνες σταμάτησαν κάθε δημιουργία, κάηκαν τα Σάλωνα και άλλαξε δυο φορές χέρια το φρούριο της Ναυπάκτου.

 Σε περιβάλλον διχόνοιας οι άνθρωποι των επαρχιών εναπόθεσαν κι αυτοί τις ελπίδες τους στην διακυβέρνηση του ανήλικου Βαυαρού μονάρχη και την Αντιβασιλεία…