Απάντηση από Αθ. Διάκο για το επετειακό ημερολόγιο
Ανακοίνωση από τον Πρόεδρο της Τ.Κ. Αθανασίου Διακου, Κωνσταντίνο Μαστροκωστόπουλο
Μένουμε κατάπληκτοι από τους ισχυρισμούς που προβάλλει ο πρόεδρος της Δωρικής Αδελφότητας, με τον οποίο συμφωνούν και τα μέλη του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρτοτινών, στη διαμαρτυρία που εξέφρασε εξαιτίας της αναγραφής σε ημερολόγιο, ότι ο Θανάσης Μασσαβέτας γεννήθηκε στην Άνω Μουσουνίτσα.
Πρόκειται για το εβδομαδιαίο επετειακό ημερολόγιο –με χάρτινο εξώφυλλο- που επιμελήθηκε και εξέδωσε αποκλειστικά ο Δήμος Δελφών, στο πλαίσιο των δράσεών του εν όψει της επετείου των 200 ετών από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821, αφιερωμένου στην προσφορά της Παρνασσίδας στην Επανάσταση, με τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος (ΟΠΑΣΤΕ) και το οποίο δεν έχει παρουσιαστεί, ούτε έχει ακόμα διανεμηθεί από το Δήμο.
Παρά τους ισχυρισμούς της Δωρικής Αδελφότητας, ότι έχει στη διάθεσή της το σχετικό αποδεικτικό υλικό, που τεκμηριώνει κατά την άποψή της την αλήθεια ότι δήθεν η Αρτοτίνα είναι γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου, εμφανίζεται από το περιεχόμενο των ισχυρισμών του ως αναληθής και ανιστόρητος, σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν την βιογραφία του Αθανασίου Διάκου.
Συγκεκριμένα ισχυρίζεται ότι:
‘Επειδή πολλά έχουν ειπωθεί και θα ειπωθούν αναφορικά με το επίμαχο θέμα της Ακαδημίας Αθηνών, συμειώνεται ότι το 1949 ο ιστορικός ερευνητής Τάκης Λάππας έγραψε τη βιογραφία του Αθανασίου Διάκου και κατέληξε οτι ”…..γεννήθηκε όμως όπως και τ ́ άλλα αδέλφια του στην Αρτοτίνα”. Για τη συγκεκριμένη βιογραφία, η Ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών του απένειμε το ”Βραβείο Αδελφών Παπαστράτου” δια την καλύτερη βιογραφία περί Αθανασίου Διάκου.’
Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική διότι :
α) Η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε το 1946 το έργο του Τάκη Λάππα που είχε τον τίτλο ́ ́μολών λαβέ ́ ́και όχι το ́ ́ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΚΟΣ ́ ́ που εκδόθηκε το 1949. Το ́ ́μολών λαβέ ́ ́ δεν κυκλοφόρησε σε βιβλίο και ως εκ τούτου δεν είναι γνωστό τι έγραφε για τον τόπο γέννησης του Ήρωα.
β) Ο Τάκης Λάππας στο έργο ́ ́ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΚΟΣ ́ ́ γράφει τα ακόλουθα:
‘Άλλοι θέλουν τόπο που γεννήθηκε τη Μουσουνίτσα, κι’ άλλοι πάλι την Αρτοτίνα’.
‘Δύσκολο να πάρει κανείς θέση πάνω σ’ αυτό και με βεβαιότητα να πεί την γνώμη του’.
‘…..κατά την γνώμη μου, η καταγωγή του είναι απ’ τη Μουσουνίτσα, γεννήθηκε όμως στην Αρτοτίνα.’
‘θα πρέπει λοιπόν στην Αρτοτίνα να γεννήθηκε ο Διάκος όπως και τ’ άλλα αδέρφια του’.
‘το πιο πιστευτό επίθετο του Διάκου είναι το Μασσαβέτας’.
Τελικά ο Τάκης Λάππας δεν παίρνει καθαρή θέση όσον αφορά τη γενέτειρα, όπως προσπαθεί να τον παρουσιάσει ο πρόεδρος της Δωρικής Αδελφότητας.
Για τον ίδιο λόγο ο Αρτοτινός Κωνσταντίνος Τσέλιος γράφει στη δική του σχετική εργασία ότι
‘μελέτησα προσεκτικά τη ”βραβευμένη” από την Ακαδημία Αθηνών μονογραφία του Τάκη Λάππα και διαπίστωσα ότι, όχι μόνο δεν ξεκαθαρίζει τα αμφιλεγόμενα βιογραφικά στοιχεία, αντίθετα τα περιπλέκει ‘.
Εννοεί, πως τα περιπλέκει, διότι αν ληφθεί υπόψη η γνώμη του συγγραφέα ότι το πιο πιστευτό επίθετο του Διάκου είναι το Μασσαβέτας, σημαίνει τότε, ότι ο πατέρας του Ήρωα ποτέ δεν πήγε στην Αρτοτίνα γιατί ποτέ δεν υπήρξαν εκεί Μασσαβεταίοι και κατά συνέπεια ο Διάκος γεννήθηκε στην Άνω Μουσουνίτσα. Ταυτόχρονα καταρρέει το σενάριο που κατέγραψε ο Γεώργιος Κρέμος, επειδή βασίζεται στη μετάβαση και την υιοθεσία του πατέρα από την Άνω Μουσουνίτσα στην Αρτοτίνα.
Αναφέρει επιπλέον ο πρόεδρος της Δωρικής Αδελφότητας:
Υπενθυμίζεται ότι, το 1921 κατά τον εορτασμό των 100 χρόνων από την επανάσταση, η Δωρική Αδελφότητα χρηματοδότησε και μετέφερε με τεράστιες δυσκολίες τον ανδριάντα του Αθανασίου Διάκου που κοσμεί στην πλατεία της Αρτοτίνας, το <<καπετανοχώρι>> όχι μόνο της Φωκίδας αλλά και όλης της Ελλάδας. Τότε, έξω από το κελί του Διάκου, η Κεντρική Επιτροπή Εκατονταετηρίδας αποτελούμενη από πρώην πρωθυπουργό, πρώην Προέδρους Δημοκρατίας, τον τότε Πρόεδρο της Βουλής, τον τότε Αρχιεπίσκοπο, Πρυτάνεις, Ακαδημα’ι’κούς κ.α τοποθέτησε την μαρμάρινη πλάκα που κοσμεί το κελί του Αθανασίου Διάκου η οποία αναφέρει τον Ήρωα της επανάστασης ως <<τέκνο της Αρτοτίνας>> και ουδέν πρόβλημα ή ένσταση ανέκυψε από κανέναν…..’
Ακόμη και στις ανωτέρω επισημάνσεις του ο κ. Πρόεδρος της Δωρικής Αδελφότητας εμφανίζεται ανενημέρωτος διότι:
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής (και όχι ανδριάντα) του Διάκου στην Αρτοτίνα έγιναν το 1930, κατά τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους και όχι το 1921 όπως από άγνοια αναφέρει.
Όπως γράφει η εφημερίδα ‘Ρουμελιώτης’ στις 2 Αυγούστου 1930, η επιτροπή αποκαλυπτηρίων της Δωρικής Αδελφότητας αποφάσισε σε συνεδρίαση την 30 Ιουλίου 1930, μεταξύ άλλων, η προτομή του Διάκου να στηθεί στην πλατεία της Αρτοτίνας και όχι στη Ιερά Μονή Προδρόμου, όπως αρχικά είχε αποφασισθεί
‘ Επί της Ι. Μονής Προδρόμου εν η εμόνασεν ο Διάκος , θα εν τειχιωθεί πλαξ αναμνηστικών’.
Άρα, λοιπόν, την τοποθέτηση της πλάκας πραγματοποίησε η Δωρική Αδελφότητα και όχι η Επιτροπή Εκατονταετηρίδας. Απλά όταν είχε ήδη αρχίσει ο Αρτοτινός Κώστας Κούστας, που ενημέρωνε αναλόγως παλαιότερα και τον ιστορικό συγγραφέα Γεώργιο Κρέμο, να διεκδικήσει και τη γενέτειρα του Ήρωα, έγραψαν κατά πάσα πιθανότητα με την δική του παρότρυνση, το συγκεκριμένο επίγραμμα στην πλάκα ώστε να φαίνεται πως η Κεντρική Επιτροπή (αν ήταν δυνατόν !!!!!!!!) ενημερώνει τους
επισκέπτες της μονής ότι ο Διάκος είναι τέκνο της Αρτοτίνας. Τελικά, όπως προκύπτει από τα προαναφερθέντα, ο κ. Πρόεδρος της Δωρικής Αδελφότητας εάν θέλει να είναι αξιόπιστος απέναντι στο κοινό που διαβάζει τις δημοσιεύσεις του, οφείλει τουλάχιστον να είναι ενημερωμένος, να μεταφέρει την πραγματικότητα και να μην παρασύρεται από όσους προσπαθούν εδώ και πολλά χρόνια με μυθεύματα να παραπληροφορήσουν τον κόσμο, σχετικά με τα προσωπικά βιογραφικά στοιχεία του Αθανασίου Διάκου – Μασσαβέτα.
Η θέση ότι η γενέτειρα του ήρωα Αθανασίου Διάκου, είναι η ομώνυμη κοινότητά μας, τεκμηριώνεται Ιστορικά και αποτελεί διαχρονική θέση, δική μας, του πρώην Δήμου Καλλιέων και του σημερινού Καλλικρατικού Δήμου Δελφών, η οποία διατυπώνεται και στις εκδηλώσεις υπό το όνομα Διάκεια, αλλά και στο Δημοτικό Μουσείο που λειτουργεί στην πατρική οικία του Ήρωα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ ΜΑΣΤΡΟΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ο κύριος πρόεδρος της Δωρικής Αδελφότητας φαίνεται πως επέλεξε αυτή τη φορά να μην παρουσιαστεί επώνυμα, αλλά απρόσωπα πίσω από τον τίτλο του συλλόγου της Δωρικής Αδελφότητας, παρουσιάζοντας περίληψη από τους ισχυρισμούς που περιέχονται στο βιβλίο του κ. Γ. Βήλου με τους οποίους εμφανίζεται να συμφωνεί. Οι απόψεις του κ. Βήλου είναι γνωστές εδώ και πολλά χρόνια και λίγο έως πολύ αναμασά τα ίδια λόγια με την εξαίρεση μερικών παραλαγών σε δευτερεύοντα θέματα. Δεν πείθει όμως επειδή αναφέρει αναληθή στοιχεία, κάνει επιλογή πηγών στις οποίες στηρίζεται, εξάγει αυθαίρετα συμπεράσματα δίχως να παρουσιάζει ατράνταχτες αποδείξεις, στηρίζεται σε συλλογισμούς που δεν έχουν καμία βάση και επιπλέον αναφέρει φανταστικά γεγονότα ως πραγματικά. Το κυριότερο απ' όλα αυτά είναι ότι στηρίζει την θέση που θέλει τον Διάκο να γεννήθηκε στην Αρτοτίνα, στον ισχυρισμό ότι ο καθηγητής Γ. Κρέμος πήγε το 1876 στην Αρτοτίνα σε αναζήτηση ''αυθεντικού απογόνου'' όπου πραγματοποίησε επιπλέον έρευνα για το γενεαλογικό δέντρο του Ήρωα, τα αποτελέσματα της οποίας δεν παρουσίασε την ίδια χρονιά μαζί με τα ''ανάλεκτα...'', αλλά τα δημοσίευσε το 1883, μετά την πάροδο 7 χρόνων στο περιοδικό ''Απόλλων''. Για την επαλήθευση του παραπάνω ισχυρισμού αναμένονται από τον κ. Πρόεδρο της Δωρικής Αδελφότητας ή από τον κ. Γ. Βήλο ή από οποιονδήποτε άλλο, ατράνταχτες αποδείξεις που θα πιστοποιούν την μετάβαση του Κρέμου στην Αρτοτίνα, διαφορετικά, εάν αυτό δεν συμβεί τότε όλα τα υπόλοιπα που αναφέρονται στο παραπάνω σχόλιο της Δωρικής Αδελφότητας ή σε οποιαδήποτε άλλη εργασία που επικαλείται τον ίδιο ισχυρισμό περιττεύουν, γιατί αυτόματα διαψεύδονται. Τέλος καλωσορίζουμε τον κύριο πρόεδρο της Δωρικής Αδελφότητας στην πραγματικότητα που θέλει να αναγνωρίζει πως η κάθε πλευρά έχει το δικαίωμα να υποστηρίζει τις θέσεις της, με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, συνεπώς κατανοεί πως ο Δήμος Δελφών είχε το δικαίωμα να διατυπώσει την θέση του ως προς την γενέτειρα του Ήρωα, τότε προς τί η έντονη αντίδραση του ίδιου, όπως και άλλων κατά θεσμικού φορέα του Νομού μας που δεν είχε καμία εμπλοκή και ευθύνη του συγκεκριμένου ημερολογίου. Μήπως αύριο που ενδέχεται ο ίδιος φορέας να παραστεί θεσμικά στην εορτή των Διακείων στην Αρτοτίνα και πολύ περισσότερο αν χρηματοδοτήσει κάποιες απ τις εκδηλώσεις πρέπει να κάνουμε το ίδιο, γιατί ίσως θεωρηθεί έμμεση αναγνώριση της Αρτοτίνας ως γενέτειρας; Μήπως αυτή η λογική και συμπεριφορά είναι διχαστική και όχι η χρηματοδότηση ενός εντύπου με την αιτιολογία ότι δεν λογοκρίθηκε; Ο Διάκος αφότου συνελήφθη από τους Τούρκους γνώριζε ότι πρέπει να πεθάνει γιατί έπρεπε να δείξει το δρόμο προς όλους τους Έλληνες στους οποίους ανήκει, ότι η ελευθερία περνάει μέσα από την θυσία. Δεν περίμενε οι σημερινοί συμπατριώτες του να σκέφτονται και να ενεργούν μικρόψυχα. Ας τα αφήσουμε λοιπόν όλα πίσω και ας πάμε προς τον εορτασμό με χαμηλούς τόνους και σε πνεύμα καταλαγής και κατανόησης. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ ΜΑΣΤΡΟΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΔΩΡΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
Σε απάντηση του ανωτέρω δημοσιεύματος η ΔΩΡΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ επιθυμεί να ενημερώσει το αναγνωστικό κοινό της FokidaNews για το βιβλίο «Αθανάσιος Διάκος, Αρτοτίνα 1781 – Λειβαδιά – Αλαμάνα 1821» (έκδ. 2018 του κ. Αθανάσιου Γ. Βήλου. Το περιεχόμενο του βιβλίου, με μεθοδικό και τεκμηριωμένο τρόπο, ασχολείται με πτυχές της ιδιωτικής ζωής του Ήρωα ως φυσικού προσώπου όπως είναι η γενέτειρα, το επώνυμο και η ηλικία του. Επιπλέον, γίνεται σχολιασμός θέσεων που κατά καιρούς έχουν εκφραστεί από εκπροσώπους της πλευράς της Άνω Μουσουνίτσας, ιδίως δε από τον Μουσουνιτσιώτη τέως Δήμαρχο Καλλιέων κ. Λεωνίδα Καραγιάννη. Το βιβλίο αρχίζει με την σχηματική παρουσίαση των βασικών οικογενειακών δένδρων τόσο της πατρικής οικογένειας του Διάκου στην Αρτοτίνα όσο και της οικογένειας του αδελφού του Κωνσταντίνου στην Άνω Μουσουνίτσα. Το σχηματικό διάγραμμα που παρατίθεται στο βιβλίο αναμφισβήτητα βοηθάει τον αναγνώστη στην κατανόηση των κεφαλαίων που ακολουθούν. Από το κεφάλαιο «Ιστορικά Έγγραφα» ξεχωρίζει το Πιστοποιητικό του Δημάρχου Κροκυλείου (1865) που αφορά στους ζώντες συγγενείς του Αθανασίου Διάκου. Το πιστοποιητικό αυτό εκδίδεται, κατά Νόμον, από τον τόπο γέννησης του φυσικού προσώπου και η Αρτοτίνα υπαγόταν τότε στον Δήμο Κροκυλείου. Είναι λοιπόν προφανές ότι εάν η Αρτοτίνα δεν ήταν γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου, ο Δήμος Κροκυλείου δεν θα εξέδιδε το ως άνω πιστοποιητικό αφού θα ήταν αναρμόδιος. Δίκαια λοιπόν ο συγγραφέας χαρακτηρίζει ως «καταλυτικό» το περιεχόμενο του πιστοποιητικού όσον αφορά στη γενέτειρα του Ήρωα. Ακολουθεί η παράθεση βασικών βιβλιογραφικών «Πηγών» που υποστηρίζουν την Αρτοτίνα ή την Άνω Μουσουνίτσα με τη ζυγαριά να κλίνει σαφώς προς την Αρτοτίνα. Εν συνεχεία, γίνεται αναφορά στην υιοθεσία του αδελφού του Διάκου, Κωνσταντίνου, από την άτεκνη αδελφή του πατέρα του Στάμω, σύζυγο του Γιάννη Μασσαβέτα, στην Άνω Μουσουνίτσα με καταγραφή επίσημων στοιχείων. Όπως προκύπτει από το βιβλίο, η υιοθεσία του Κωνσταντίνου υποστηρίζεται από επίσημα έγγραφα και έγκριτους συγγραφείς (Βαλαωρίτης, Κρέμος). Παρόλ’ αυτά, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, η πλευρά της Άνω Μουσουνίτσας εξακολουθεί να αρνείται το γεγονός της υιοθεσίας του αδελφού του Ήρωα και της μετοίκησής του από την Αρτοτίνα στην Άνω Μουσουνίτσα, αφού η τυχόν αποδοχή αυτού του γεγονότος θα σημαίνει ταυτόχρονα αποδοχή από την πλευρά της Μουσουνίτσας ότι ο αδελφός του Διάκου γεννήθηκε στην Αρτοτίνα. Στη συνέχεια, ο κ. Βήλος ασχολείται με το «Ονοματεπώνυμο του πατέρα του Διάκου». Είναι, εξ όσων γνωρίζουμε, η πρώτη φορά στη βιβλιογραφία που αυτό το θέμα αντιμετωπίζεται τόσο διεξοδικά. Είμαστε βέβαιοι ότι οι αναγνώστες θα βρουν αρκετά ενδιαφέρον το περιεχόμενο του σχετικού κεφαλαίου, το οποίο καταλήγει ότι το ονοματεπώνυμο του πατέρα του Ήρωα ήταν Γεώργιος Ψυχογιός. Όσον αφορά στην «Ηλικία του Αθανασίου Διάκου», ο κ. Βήλος, συνδυάζοντας το περιεχόμενο διαφόρων πηγών, καταλήγει ότι ο Ήρωας γεννήθηκε περί το 1781. Όμως αυτή η χρονολογία είναι καταδικασμένη να παραμείνει στη θεωρία αφού, όπως παρατηρεί ο συγγραφέας, η διαδεδομένη χρονολογία 1788 είναι - για λόγους που εξηγούνται στο σχετικό κεφάλαιο- τόσο βαθιά ριζωμένη στη λαϊκή παράδοση και βιβλιογραφία ώστε κάθε προσπάθεια αλλαγής της να είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη. Ακολουθεί αναφορά στην επίσκεψη του ιστορικού Κρέμου στην Αρτοτίνα το 1876 με σκοπό την αναζήτηση αυθεντικών απογόνων του Αθανασίου Διάκου (ο απόγονος του Διάκου βρέθηκε στο πρόσωπο του γιατρού Κώστα Κούστα, εγγονού της αδελφής του Ήρωα, Σοφίας). Ο ενσυνείδητος ιστορικός επιστήμων κατέγραψε το γενεαλογικό δένδρο του Διάκου με βάση πληροφορίες που συνέλεξε από συγγενείς και συμπολεμιστές του Ήρωα που ζούσαν εκείνη την εποχή δίνοντας ταυτόχρονα και την πρώτη κατηγορηματική πληροφορία όσον αφορά στη χρονολογία γέννησης του Ήρωα, δηλ. το 1781. Ο εορτασμός της «Εκατονταετηρίδος της Εθνικής Παλιγγενεσίας (1830–1930)» στην Αρτοτίνα τον Αύγουστο του 1930 με κυβερνητική παρουσία σε ανώτατο δυνατό επίπεδο (Υφυπουργός Ν. Αβραάμ) αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο του βιβλίου. Κατά τον εν λόγω εορτασμό έγινε η αποκάλυψη της προτομής του Διάκου στην πλατεία της Αρτοτίνας καθώς και της μαρμάρινης πλάκας στην πρόσοψη του κελιού του Διάκου στο Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου με την επιγραφή: «Ενταύθα εμόνασε το τέκνον της Αρτοτίνης, ο Αθανάσιος Διάκος. Εγένετο 31 Αυγούστου 1930. Η Κεντρική Επιτροπή Εκατονταετηρίδος 1830-1930». Στη συνέχεια, ο κ. Βήλος κάνει σύντομη αναφορά στην εργασία του φιλόλογου Κωνσταντίνου Παπαχρίστουμε τίτλο «Που εγεννήθη ο Αθανάσιος Διάκος» που ανακοινώθηκε στην Ακαδημία Αθηνών το 1939. Όπως προκύπτει από το σχετικό κεφάλαιο, η εργασία Παπαχρίστου βρίθει ανακριβειών και παραλείψεων όπως π.χ. η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο Πιστοποιητικό του Δημάρχου Κροκυλείου, η σχεδόν περιφρονητική αναφορά στον καταξιωμένο επιστήμονα ιστορικό Κρέμο, η αποφυγή αναφοράς στην συνάντησή του με τον γιατρό Κώστα Διάκο κατά την επίσκεψή του στην Αρτοτίνα (Μάιος 1939) κ.λπ. Η εργασία Παπαχρίστου ουδέποτε συζητήθηκε, πολύ περισσότερο εγκρίθηκε από την Ακαδημία Αθηνών παρά τους, εν γνώσει της αναλήθειας, ισχυρισμούς της πλευράς της Άνω Μουσουνίτσας. Ο κ. Βήλος αφιερώνει ξεχωριστό κεφάλαιο στον ιστορικό Τάκη Λάππα. Η μελέτη του Τάκη Λάππα «ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΚΟΣ, Αθήναι 1949» βραβεύτηκε το 1951 από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο αδελφών Παπαστράτου. Στην μελέτη αυτή, ο Τάκης Λάππας αποφαίνεται: «Κατά τη γνώμη μου η καταγωγή του είναι απ’ τη Μουσουνίτσα, γεννήθηκε όμως στην Αρτοτίνα». Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου, γίνεται αναφορά στην μετονομασία του χωριού Άνω Μουσουνίτσα σε Αθανάσιος Διάκος το 1958 καθώς και στην προσπάθεια της Άνω Μουσουνίτσας να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη ότι η γενέτειρα του Ήρωα ήταν δήθεν η Άνω Μουσουνίτσα (με μετονομασία Μουσουνιτσιώτη σε Διάκος και με διαδόσεις περί ύπαρξης δήθεν πατρικού σπιτιού του Διάκου στην Άνω Μουσουνίτσα). Στο τέλος του βιβλίου, υπάρχει «Παράρτημα» με σύντομες απαντήσεις – σχόλια του κ. Βήλου σε θέματα που κατά καιρούς έχουν τεθεί από τον τ. Δήμαρχο Καλλιέων. Κλείνοντας, αντί επιλόγου, Κάθε πλευρά υποστηρίζει τη θέση της και φέρει τα επιχειρήματά της, τεκμηριωμένα ή μη. Πάνω από όλα, ο Αθανάσιος Διάκος ανήκει σε όλη την Ελλάδα! Οφείλουμε να προχωρήσουμε στους εορτασμούς των 200 ετών από την επανάσταση σε πνεύμα ομόνοιας και εθνικής συνεννόησης και να αφήσουμε τους ιστορικούς να αποφανθούν οριστικά. Μέχρι τότε «ημερολόγια» και «δηλώσεις» δυναμιτίζουν το εορταστικό πνεύμα. ΔΩΡΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ