Εγωισμός μέχρι γυναικοτονίας..

Της Αγγελική Γ. Πιτσόλη*

Με αφορμή την πρόσφατη γυναικοκτονία της Κυριακής, που μας γέμισε θλίψη και οργή, ανακάλεσα τη μνήμη μου για το περιστατικό της γυναικοκτονίας που διαπράχθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης. 

Ένας 38χρονος αστυνομικός σκότωσε την 42χρονη πρώην σύζυγό του, και κατόπιν αυτοκτόνησε. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα ο θύτης έλεγε συχνά στον πατέρα του πως θα την σκοτώσει, ενώ το οικογενειακό του περιβάλλον έλεγε στο δράστη να μην παρεκτρέπεται. Το ζευγάρι είχε δύο ανήλικα παιδιά.

Η ζωή είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Όταν ο Θεός φύσηξε το άψυχο σώμα, δημιούργησε την ψυχή του ανθρώπου και του χάρισε ζωή. Κατόπιν ο άνθρωπος έπρεπε να εκπληρώσει έναν σπουδαίο προορισμό, να μοιάσει την ψυχή του με το Θεό. Με το προπατορικό αμάρτημα όμως, ο άνθρωπος στερήθηκε αυτήν την ομοίωση και οδήγησε την ψυχή του σε θάνατο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον σύγχρονο άνθρωπο, που όταν διαπράττει θανάσιμα αμαρτήματα, θανατώνει την ψυχή του και οδηγείται στην προσωπική του κόλαση. 

Ο φόνος όπως και η αυτοκτονία κατατάσσονται στα θανάσιμα αμαρτήματα. Μόνο ο Θεός που έδωσε τη ζωή στον άνθρωπο μπορεί να του την αφαιρέσει ή να επιτρέψει τις συνθήκες εκείνες που θα επέλθει ένας θάνατος. Εαν ο άνθρωπος διαπράττει φόνο, τότε αυτόματα καθιστά τον εαυτό του ανώτερο Του δημιουργού του και πέφτει στο θανάσιμο αμάρτημα του εγωισμού. Ο εγωισμός και τα επακόλουθά του όπως η αλαζονεία, η υπερηφάνεια, η σκληροκαρδία, η συκοφαντία, η ψευδομαρτυρία, κτλ. κατατάσσονται και αυτά στα θανάσιμα αμαρτήματα, επειδή αρρωσταίνουν ανεπανόρθωτα την ψυχή. Ο κακοποιητής λέει συχνά  ”Εγώ θα πω την τελευταία κουβέντα”.

Ο άνθρωπος που λατρεύει τον εαυτό του, κοινώς έχει χαρακτηριστικά ναρκισσιστή, υποτιμάει και περιφρονεί τους άλλους, νομίζει ότι είναι πολύ σπουδαίος, ότι όλοι στρέφονται γύρω απο αυτόν, τυφλώνεται απο την εγωπάθεια του και βάζει τον εαυτό του στη θέση του Θεού. Αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που λένε ευθέως στο συνομιλητή τους ”Εγώ είμαι ο Θεός” και το αποδεικνύουν με τις πράξεις τους, που και αυτές γυρνούν γύρω απο τον εαυτό τους. Αυτή και μόνο η έκφραση καθιστά έναν άνθρωπο θανάσιμα εγωιστή. Ο’ κακοποιητής λέει συχνά ‘’Εγώ είμαι Θεός και εσύ είσαι ένα τίποτα”. 

Μιας και διανύουμε την περίοδο της Μεγάλης και Αγίας Τεσσαρακοστής τα θανάσιμα αμαρτήματα βλάπτουν ανεπανόρθωτα την ψυχή. Το μόνο αντίδοτο σε αυτή τη συνθήκη είναι η μετάνοια, η εξομολόγηση και η θεία κοινωνία. Βεβαίως ο σύγχρονος άνθρωπος θεωρεί «μπανάλ» την ορθόδοξη χριστιανική αγωγή και την αποφεύγει βρίσκοντας χίλιες δυο δικαιολογίες για τις πράξεις και τις επιλογές του. Ο σύγχρονος άνθρωπος λέει συχνά ”Ά, εγώ δεν τα πιστεύω αυτά” και τσακ σου στέλνει ένα σκαμπίλι να πας παρακάτω όπως έγραψε πρόσφατα το καθιερωμένο ekklisiaonline.gr.  Εαν ο άνθρωπος δεν διαγνώσει τον εγωισμό και την πλάνη του με το πρώτο σκαμπίλι, τότε ενδέχεται να υπάρξει και δεύτερο σκαμπίλι, και εαν ο άνθρωπος αρνείται εωσφορικά να διορθωθεί, τότε ο Εκπαιδευτής του, τον εγκαταλείπει οριστικά, αφήνοντας ανεμπόδιστο το δρόμο προς την κόλαση. 

Η πικρή αλήθεια είναι πως μια γυναίκα που θα βρει το θάρρος να πει ΟΧΙ στη συντροφική βία, θα πρέπει να εξοπλίσει τον εαυτό της με ανεξάντλητα αποθέματα δύναμης, υπομονής, επιμονής, εφευρετικότητας, θράσους και πίστης ότι κάποτε θα καταφέρει να ζήσει ελεύθερη σε ένα ειρηνικό περιβάλλον αγάπης, αγναντεύοντας γλυκά ηλιοβασιλέματα.. Γιατί η Βία δεν είναι αγάπη. 

Απο την αρχή του επαναστατικού αγώνα απεγκλωβισμού και απομάκρυνσης από τη συντροφική Βία, μια γυναίκα θα πρέπει να γνωρίζει πως θα περπατήσει έναν δρόμο στρωμένο με αγκάθια, ακαθαρσίες και σαρκοβόρα θηρία έτοιμα να την κατασπαράξουν. 

Το πρώτο και πιο επικίνδυνο θηρίο είναι ο Εγωιστής που έκρυβε η γυναίκα στον κόρφο της και στο κρεββάτι της, δηλαδή ο κακοποιητής σύντροφος. Αυτό το φίδι που ματαίως αυτή η γυναίκα συγχωράει, και συγχωράει, και ξανά συγχωράει στο βωμό της Αγίας Οικογένειας και της απατηλής πεποίθησης ότι αυτός θα διορθωθεί, για να «μη χαλάσει το σπίτι της», όπως στερεοτυπικά έλεγαν οι παλιότερες γενιές.  

Απο την άλλη μεριά αυτό το φίδι, εξαιτίας του εγωισμού του, είναι ικανό να ασκήσει βία, απειλές και συκοφαντία για την ηθική της, προκείμενου να της προξενήσει πόνο, πιστεύοντας πως ο πόνος θα τη γονατίσει και πως αυτή θα προσκυνήσει ξανά το είδωλο Εγώ του.  Ο κακοποιητής συχνά λέει ”Έπρεπε να μου φιλάς τα πόδια”. Ταπείνωσε λίγο το Εγώ σου άνθρωπε μου, πριν σε βρουν αρρώστιες και συμφορές. Γιατί να σε προσκυνήσω; Ο Θεός είσαι; 

Στην κατάταξη της επικινδυνότητας και της σαπίλας, ακολουθούν 1)το οικογενειακό περιβάλλον του Εγωιστή, που τροφοδοτεί τον εγωισμό και τη βία, με εκφράσεις τύπου ”Κόψε της τον αέρα”, ”Στο βρακί της σε έχει βάλει”, ”Εμείς είμαστε άντρες” και άλλες ξεπερασμένες πατριαρχικές εξυπνάδες χαμηλότατου επιπέδου, και 2) ορισμένοι φίλοι-ερπετά στον κόρφο μας, που τρέφονται απο τα λουκούλλεια γεύματα και τα κεράσματα, τις ίντριγκες, την καταστροφή του φίλου τους και που ασκούν και οι ίδιοι βία αμφισβητώντας τη βία. Ορισμένες δε μη αλληλέγγυες κυρίες χωρίς Κ κεφαλαίο, που έχουν και παιδιά και εγγόνια, θα πρέπει να θυμούνται ότι η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει. Σήμερα η Βία στο δικό μου σπίτι, αύριο στο δικό σου σπίτι.  

Στη συγκεκριμένη γυναικοκτονία της Θεσσαλονίκης, αρκεί να αναλογιστούμε ότι ο δράστης για να διαπράξει τη δολοφονία, πήρε την καραμπίνα του πατέρα του. Αυτό το οικογενειακό περιβάλλον, που είχε ακούσει το γιο να λέει ότι θα σκοτώσει την πρώην γυναίκα του, και που τον είχε δει να παρεκτρέπεται, τι έκανε για να προφυλάξει το κακό και να μη διευκολύνει το πατριαρχικό εγωισμό του δολοφόνου; Τα όπλα είναι περιττά και πρέπει να απομακρύνονται από το σπίτι σε κάθε περίπτωση, πόσο μάλιστα όταν το ενδεχόμενο μιας δολοφονίας είναι πιθανό.

Υπάρχουν και απολίτιστοι που κατηγορούν τη γυναίκα που έφυγε άδικα. Βεβαίως δεν αντιλαμβάνονται πως με αυτόν τον τρόπο συνεχίζουν και μετά το θάνατο αυτής της γυναίκας, να τροφοδοτούν την πατριαρχία.  Γράφτηκε απο ορισμένα δημοσιεύματα, ότι επειδή εκείνη τον υποτιμούσε εκείνος ήρθε σε απόγνωση και έκανε φόνο. Λυπάμαι ειλικρινά καθώς διαπιστώνω ότι αυτοί που τα γράφουν αγνοούν, ότι όταν ο άνθρωπος είναι διαταραγμένος και καλημέρα να του πεις, θα νομίζει ότι τον ειρωνεύεσαι και θα σε εχθρεύεται. Και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει τη διαταραχή του, εκτός από τις ίδιες τις πράξεις του μέσα στο χρόνο. Ποιος θα τα μεγαλώσει αυτά τα ορφανά και τι παραδείγματα θα τους δώσει;

Ο πατέρας που αγαπάει αληθινά, βάζει τον εγωισμό του πίσω, ταπεινώνεται, ανέχεται, αγωνίζεται για να είναι αυτά τα παιδιά καλά. Βεβαίως και η μάνα το ίδιο, αλλά εν προκειμένω δεν είναι αυτή που διέπραξε το έγκλημα. Δηλαδή ή μαζί ή σε θάβω στο χώμα; Δεν κρατιούνται έτσι οι γυναίκες.

Επιστρέφοντας θα πρέπει να αναφερθώ και στα σαρκοβόρα θηρία, που περιμένουν να συναντήσουν μια γυναίκα σε ευάλωτη θέση, για να ικανοποιήσουν τα γενετήσια ένστικτά τους. Και αυτό ισχύει και για τον ίδιο το σύντροφο, ο οποίος χρησιμοποιεί και αυτός τον οικονομικό έλεγχο για να εγκλωβίσει και να χειρίζεται το θύμα. Αναλόγως τι είδους κακοποίηση βιώνει κάθε γυναίκα και πόσο αποφασισμένη είναι να ξεφύγει, θα πρέπει να λάβει και τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης. Και αυτή η διαδικασία κρύβει μια απέραντη μοναξιά.

Σε ένα από τα πολλά ταξίδια μου σε Ελλάδα και Κύπρο, συνάντησα μια επιγραφή που έλεγε «Τον αμαρτωλό τον συγχωράει και τον αγαπάει ο Θεός, τον Εγωιστή ποτέ». Η επιγραφή κοσμεί το Μοναστήρι του Οσίου Πατάπιου στο Λουτράκι και επιβεβαιώνει τη διαφορά μεταξύ των συγγνωστών αμαρτημάτων που συγχωρούνται και των θανάσιμων αμαρτημάτων που δεν συγχωρούνται.

Οφείλουμε να επαγρυπνούμε και να προφυλασσόμαστε σε κάθε σημάδι εγωισμού, ναρκισσισμού, πατριαρχίας και οικονομικού ελέγχου. Κανένας «σύντροφος-δικτάτορας» δεν είναι ικανός να αφαιρέσει τη ζωή μιας γυναίκας. Οφείλουμε να λέμε ΌΧΙ σε κάθε μορφή βίας. Η ζωή μας μας ανήκει, όπως και η ψυχή μας. 

*Η Αγγελική Γ. Πιτσόλη είναι Αριστούχος Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Επιστήμονας Επικοινωνίας, Ιδιωτικής Ασφάλισης και Πολιτισμού, Διευθύντρια Ισότητας των Φύλων ομίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων